TERLINGUA - Volgens de normen van South Brewster County leeft David Long de droom. Zijn kleine stuk land - dat hij sinds 2005 bezit - ligt niet ver van het eten en de gezelligheid die de Spookstad verlichten, maar is voldoende verwijderd van de drukte om de zonsondergangen spectaculair te maken en de nachtelijke hemel helder en helder. duidelijk.
Volgens reguliere Amerikaanse normen zou Long net zo goed op de maan kunnen leven. De primaire beschutting van het pand is een oude camper zonder schaduw, waardoor de lange zomers bijna ondraaglijk zijn. Hij moet zijn eigen water en afval verzamelen, behandelen en afvoeren. Als het regent, is de onverharde weg die hem met de snelweg verbindt volkomen onbegaanbaar - soms dagenlang.
Een paar jaar geleden ging Long met pensioen uit Big Bend Ranch State Park, waar hij meer dan twee decennia werkte. Hij beschouwt zichzelf als een vaste waarde in het gebied. Niets anders op zijn eigendom - behalve een watertank - is permanent. "Zelfs het bijgebouw waait af en toe weg", zei hij.
Daarom was Long geschokt toen hij op 5 mei ontdekte dat zijn eigendom in de loop van een enkel jaar in belastbare waarde was verviervoudigd - een eigendom dat vijf jaar op rij was getaxeerd op $ 13.200, was plotseling gestegen naar $ 52.800. Zijn onroerendgoedbelasting zou op zijn beurt naar schatting omhoogschieten van $ 176 naar $ 704.
Het Brewster County Appraisal District (BCAD) geeft elk voorjaar onroerendgoedbelastingmeldingen af aan landeigenaren. Individuele eigendommen worden beoordeeld in een voortschrijdende cyclus van drie jaar en de waarde wordt toegekend op basis van een maatstaf die vergelijkbare eenheden vergelijkt, waarbij wordt gecorrigeerd voor de woningmarkt en de mate waarin de eigenaar het land heeft ontwikkeld.
Eigendomsbelastingen bepalen het budget van de provincie, dat naar beneden druppelt om alles te financieren, van wegenonderhoud tot de vrijwillige brandweer van Terlingua tot het Little Dribblers-basketbalprogramma voor jongeren.
Het Big Bend Regional Hospital District heft ook een percentage van de onroerendgoedbelasting, evenals de vier schooldistricten van de provincie: Alpine, Marathon, Terlingua en San Vicente.
Long was - uit principe - niet tegen bijdragen aan scholen en gezondheidszorg, maar kon niet begrijpen waarom iemand een door de wind geschuurd stuk woestijn met een aanhanger erop vier keer zoveel waard zou vinden als vorig jaar. "De enige natuurlijke hulpbron die we hier hebben, is cinnaber, en dat is giftig", zei hij.
Hij was niet de enige persoon die hun P.O. doos en ontdek dat hun taxatiewaarde dubbel, drievoudig, viervoudig was gestegen - in een paar gevallen drievoudig, het juiste Latijn voor 'dertig keer'.
Lokale Facebook-groepen braken uit en de waarderingen werden het populairste onderwerp op de veranda van het Starlight Theatre. Tientallen eigenaren van onroerend goed beloofden formeel tegen hun taxaties te protesteren bij de provincie.
De verhogingen zelf waren niet de enige klachten van landeigenaren. Na met buren te hebben gesproken, vonden velen dat verhogingen inconsistent werden doorgegeven. Om het nog erger te maken, bevatten documenten die vanuit de provincie werden verzonden geen duidelijke instructies voor hoe te protesteren of hoe dat proces zou verlopen – ze leidden belastingbetalers naar niet-functionele websites, een telefoonnummer met een volledige voicemailbox en een lijst met COVID-19 procedures die niet meer van toepassing zijn.
Zowel Terlingua als het belegerde Brewster County Appraisal District kampen met groeipijnen, dankzij torenhoge vastgoedprijzen en recordbrekend regionaal toerisme. Na ontvangst van hun taxatierapport vragen veel bewoners zich af: is dit het nieuwe normaal? Zullen ze het zich kunnen veroorloven om te blijven?
De dagen van landzwendel
De meerderheid van de waarderingsprotesten komt van Terlingua Ranch, een uitgestrekt complex van 190.000 hectare dat zich uitstrekt van de Solitario helemaal tot aan de noordelijke rand van Big Bend National Park. Ongeveer 5.000 landeigenaren betalen ongeveer $ 200 per jaar aan POATRI (Property Owners Association of Terlingua Ranch, Inc), verspreid over 9.500 individuele percelen.
Op zaterdag verzamelden voormalige POATRI-bestuursleden Georganne Bradbury, Jim Spofford en Michelle Chiles zich in een soort oorlogskamer bij Terlingua Ranch Lodge - de kaartenkamer, de thuisbasis van tientallen gedetailleerde tekeningen van de 1800 kilometer lange onverharde weg die de vereniging onderhoudt.
Die 1.100 mijl bentoniet is de reden waarom veel POATRI-leden protesteren tegen hun eigendomswaarderingen. Brewster County, waarvan de belastingbetaler de Road and Bridge Department Terlingua Ranch financiert, onderhoudt slechts 400 mijl. "We krijgen niet dezelfde diensten als andere inwoners van de provincie", legt Bradbury uit. "Veel mensen leven hier erg ruig vanwege het gebrek aan infrastructuur."
Hoeveel mensen er daadwerkelijk op de ranch wonen, staat ter discussie: volgens sommigen zijn het er 200. Andere mensen zeggen 500.
Dat komt deels omdat Terlingua Ranch oorspronkelijk niet was ontworpen om iemand permanent te huisvesten. In de jaren zestig kocht David Witts, een advocaat uit Dallas, het grootste deel van wat nu de ranch is - op zijn beurt verkocht hij ongeveer de helft van dat eigendom aan zijn vriend, racewagenlegende Caroll Shelby.
Witts en Shelby hoopten het grimmige woestijnlandschap te gebruiken als jachtgebied, campings en een dramatische achtergrond voor autoraces. Al snel besloten ze om te proberen delen van hun land aan andere mensen te verkopen - 20 hectare per keer, meestal ongezien.
Ex-POATRI-president Jim Spofford verwijst liefdevol naar het Shelby-tijdperk als "de landzwendeldagen": als een vermeende bonus zou elk perceel van 20 hectare komen met een extra vijf die in wezen waardeloos waren. Veel nieuwe kopers zijn er nooit in geslaagd hun eigendommen te bemachtigen.
Toen Shelby en Witts voor het eerst besloten te verkopen, verliepen de zaken moeizaam. In 1967 werkten ze samen met Frank X. Tolbert om 's werelds eerste Chili Cook Off te creëren, die nog steeds jaarlijks enorme menigten trekt - van wie velen niet weten dat het festival oorspronkelijk een landmarketingplan was.
Omdat de oorspronkelijke Terlingua Ranch een losjes verbonden netwerk van extreem tijdelijke woningen was, biedt de moderne POATRI tal van administratieve uitdagingen waarmee de meeste gemeenschappen in de Verenigde Staten niet worden geconfronteerd. "Nu zijn we een buurt zonder ooit als een buurt te zijn opgezet", legt Spofford uit.
Bijvoorbeeld: eigendommen koppelen aan het formele elektriciteitsnet is een gigantische taak, die speciale erfdienstbaarheden vereist van elke individuele landeigenaar die de nieuwe lijn passeert. Enquêtes zijn inconsistent of niet-bestaand, wat leidt tot frequente grensgeschillen. Een reeks rechtszaken zorgde ervoor dat eigenaren van onroerend goed op de boerderij het recht behouden om hun deel van veelgebruikte wegen af te sluiten, waardoor sommige eigendommen ingesloten bleven.
In theorie vult de Terlingua Ranch Lodge de gaten in wat een typisch graafschap of gemeente zou bieden aan haar bewoners. Hutten en camperplekken die door toeristen worden gehuurd, gaan naar het POATRI-budget, en bewoners kunnen tot 500 liter water per week kopen bij de put. (Een onschatbaar zomervoordeel: leden mogen ook gebruikmaken van het zwembad van de lodge.)
De mate waarin de ranch zich aan zijn eigen regels houdt, geeft veel inwoners het gevoel - juridisch en spiritueel - dat ze een wereld apart zijn en dienovereenkomstig moeten worden belast. "Terlingua Ranch is anders en behoorlijk op zichzelf staand, althans voorlopig," voegde Chiles eraan toe. "De provincie levert ons niets op."
Er is overal in South Brewster County land te koop, inclusief deze onderverdeling die belooft een aantal van de problemen aan te pakken waarmee inwoners van Terlingua Ranch te maken hebben, namelijk water, erfdienstbaarheden en bankfinanciering. Foto door Sam Karas.
Gebroken dromen
Om de voormalige POATRI-grote pruiken het te horen vertellen, de "landzwendel" -dagen zijn nooit geëindigd - hoewel ze tegenwoordig het gevoel hebben dat buitenstaanders zichzelf bedriegen en geld in de grote stad steken voor eigendommen die 20 jaar geleden niets waard zouden zijn geweest .
Ze hadden allemaal verhalen over mensen die land op de ranch kochten en een enorm rendement op hun investering verwachtten. 'Ik heb afgelopen herfst ergens in Californië met een man gesproken,' herinnerde Bradbury zich. "'[Hij zei] Ik ga vier AirBNB-hutten neerzetten, wat gaat het kosten om water te halen?' Ik dacht: nou, er is veel dat je niet weet."
Misschien nog dringender dan het leren bouwen van off-grid-structuren, er wonen gewoon niet genoeg mensen op de ranch die in staat zijn om een enorm scala aan nachtelijke huurwoningen te onderhouden.
Spofford was andere buitenlanders tegengekomen die weken van tevoren om hulp vroegen met hun eigendommen. "Je zou gewoon lachen - het is schattig dat je de dag zou noemen, laat staan het uur," zei hij. "Je hebt al deze mensen die hier komen die niet de best geïnformeerde beslissingen nemen."
Big Bend National Park werd vroeger aangeprezen als een van de minst bezochte parken van het land, maar dat veranderde in de nasleep van de COVID-19-pandemie. In 2021 en 2022 maakten meer dan een half miljoen mensen de tocht naar een van de meest afgelegen eenheden van de Park Service.
Er zijn simpelweg niet genoeg plekken om iedereen te laten overnachten. Volgens het online reserveringssysteem van het park waren er in 2022 253 campings in het park en 72 kamers in de Chisos Basin Lodge voor in totaal 516.000 bezoekers - geen slechte cijfers, als je het niet erg zou vinden om een plek te delen met 1.588 andere mensen.
Om de druk te verlichten, duiken AirBNB's op als bluebonnets. De haast om zoveel mogelijk kortetermijnverhuur te creëren, is volgens de lokale bevolking een van de vele redenen waarom de waarde van onroerend goed zo hoog is opgelopen.
Denise Flores, hoofdtaxateur bij het Brewster County Appraisal District (BCAD), legde uit dat de waarde van onroerend goed gelijke tred moet houden met de markt om te voldoen aan de overheidsvoorschriften.
Het bepalen van de marktwaarde kan onmogelijk zijn, aangezien Texas niet vereist dat kopers en verkopers de uiteindelijke verkoopprijzen bekendmaken. Telkens wanneer de provincie bericht ontvangt dat land is verkocht, stuurt BCAD brieven waarin om details over het eersysteem wordt gevraagd. Niet iedereen houdt zich eraan - of geeft eerlijke antwoorden.
Omdat Terlingua geen rechtspersoonlijkheid heeft, hoeven eigenaren van onroerend goed ook geen bouwvergunningen aan te vragen, waardoor het moeilijk is om bij te houden wie verbeteringen op hun land heeft aangebracht. Flores zei dat de BCAD eenvoudigweg niet het budget heeft om de kostbare viaduct- of pictometrie-onderzoeken uit te voerengrotere stedelijke beoordelingsdistricten zich kunnen veroorloven.
Een bedrijf dat die onderzoeken uitvoerde, noemde haar afdeling $ 400.000, meer dan het drievoudige van hun totale budget - deels omdat Brewster County de grootste provincie van Texas is qua landoppervlak. In plaats daarvan moeten BCAD-medewerkers zelfgemaakte methoden gebruiken, zoals Google Earth, zelfgerapporteerde landeigenaargegevens en zoveel mogelijk persoonlijke bezoeken.
In de afgelopen jaren heeft Brewster County geen ratio-onderzoeken uitgevoerd door het kantoor van de controleur, wat betekent dat de staat van mening is dat BCAD zijn deel niet doet om gelijke tred te houden met de stijgende eigendomswaarden. "We zitten altijd onder vuur", zei Flores. Het kantoor van de staatscontroleur heeft geen verzoeken om commentaar geretourneerd.
Bradbury, Spofford en Chiles spraken allemaal hun medeleven uit voor de relatief lage financiering van de BCAD – en voor het opvangen van de woede van landeigenaren die boos waren over waarderingsverhogingen die bedoeld waren om het graafschap overeind te houden.
Toch waren ze van mening dat er een beter systeem moest komen voor het herkennen en negeren van kunstmatig opgeblazen verkoopprijzen die worden aangedreven door buitenlanders. "Er is een combinatie van eigendommen die achterliepen, die absoluut ondergewaardeerd waren", zei Spofford. “Dan zijn er de gekke prijzen, de anomalieën. Het voelt alsof de provincie deze zaken niet goed heeft kunnen aanpakken.”
Naast de in New York en Californië gevestigde boemannen die vaak de schuld krijgen van stijgende onroerendgoedbelasting, zijn er de meer bescheiden eigenaren van boerderijen: mensen van over de hele wereld die van de Big Bend houden en spaargeld bij elkaar schrapen voor stukjes rust en stilte .
In sommige opzichten is het gemakkelijker om in een notoir ruig gebied te leven dan ooit tevoren: zonnepanelen zijn goedkoop, wateropvangsystemen zijn wijdverspreid, om de paar jaar verschijnen er nieuwe zendmasten. Je kunt zelfs supersnel satellietinternet krijgen via Starlink.
Goede wifi, zo blijkt, is niet genoeg.
Mensen worden nog steeds moe van de eenzaamheid en het gebrek aan diensten van de Big Bend. Daarna vertrekken ze, vaak zonder hun belastingen te betalen en hoofdpijn te veroorzaken voor het taxatiedistrict.
Flores zei dat haar kantoor te maken heeft met veel afwezige landeigenaren – die uiteindelijk worden overgedragen aan het kantoor van de belastinginspecteur. "We hebben er zeker veel van", zei ze. "We proberen gewoon bij te houden wat er is opgenomen."
In plaats van fysieke gegevens, zei Chiles, kun je een idee krijgen van de omvang van het probleem door simpelweg het landschap te scannen. “[Mensen] laten uiteindelijk een hut achter – er zijn er honderden verspreid over deze ranch. Het is een gebroken droom', zei ze. "Iemand dacht: 'Dit is goedkoop, ik ga van het land leven en nog lang en gelukkig leven.'"
Een inwoner van Terlingua tekende een cartoon die de out-of-staters prikkelde die volgens veel lokale bewoners hun eigendomswaarden opdrijven. De tekening was een hit op sociale media. Cartoon van Shannon Montague.
Wie krijgt het blauwe oog?
Misschien wel het meest complexe en controversiële stukje van de puzzel is de financiering van scholen. Terlingua CSD claimt ongeveer 0,85% van de onroerendgoedbelasting binnen districtslijnen - eigendommen in Brewster County worden in totaal belast tegen een tarief van 1,3%.
Volgens de wet moet het Brewster County Appraisal District de grond in het district waarderen binnen 5% van de marktwaarde, wil het schooldistrict de toegewezen overheidsfinanciering ontvangen. Die regel verenigt het lot van BCAD en districtsschooldistricten, vergelijkbaar met skydivers die aan elkaar worden vastgemaakt terwijl ze naar de grond storten.
Schoolfinanciering in Texas is een eindeloos ingewikkeld onderwerp, maar de basisberekening is dit: schooldistricten stellen hun jaarlijkse basisbudget vast. Lokale onroerendgoedbelastingen dekken een deel van de totale kosten van het runnen van het district, en als de staat vaststelt dat de taxaties van onroerendgoedbelasting niet toereikend zijn, zullen ze de hiaten opvullen.
Als BCAD er niet in slaagt de vastgoedwaarderingen binnen 5% van de marktrente te houden, lijdt het schooldistrict daaronder. Vorig jaar trok de staat een deel van de financiering van Terlingua CSD terug, en het schooldistrict moest een moeizaam en tijdrovend protestproces doorlopen om het verlies goed te maken.
In een e-mail aan vastgoedeigenaar Abbey Moore – wiens waardering tussen 2018 en 2022 met 3.300% steeg – legde adjunct-taxateur Aaron Garza van BCAD de moeilijke positie uit waarin zowel de scholen als het taxatiedistrict zich bevonden.Hoe hoog we het ook eens zijn dat deze waarden gaan, de staat vertelt ons altijd dat het niet hoog genoeg is', schreef hij. "We zitten altijd vast tussen een rots en een harde plek tussen de staat en de mensen."
Terlingua CSD-hoofdinspecteur Reagan Reed herhaalde de gevoelens van Garza, die zich verscheurd voelde tussen de twee kampen als zowel een Terlingua-belastingbetaler als een opvoeder met 24 jaar op de boeken. "Als [de staat] de hand van het provinciale beoordelingsdistrict dwingt om waarden te verhogen zodat scholen volledig kunnen worden gefinancierd, dan is mijn standpunt dat de schooldistricten het blauwe oog krijgen - en dat geldt ook voor de beoordelingsdistricten," zei hij.
Zoals het nu is, zijn de begrotingen van schooldistricten kale botten. Ze omvatten geen verbeteringen zoals nieuwe faciliteiten - ze dekken gewoon de basis operationele kosten om de school van jaar tot jaar draaiende te houden.
Reed zei dat bezuinigingen doorgaans neerkwamen op personeelsinkrimpingen, waardoor de één-op-één-tijd van studenten met docenten afnam. Het betekende ook het schrappen van cursussen buiten de basisvakken - zoals industriële technologie of informatica - die na het afstuderen deuren kunnen openen.
In Marfa - een andere Big Bend-gemeenschap die te maken heeft met de groeipijnen van torenhoge vastgoedwaarden - wordt het schooldistrict beschouwd als een welvarend district,ondanks het feit dat de meerderheid van de studentenpopulatie een laag inkomen heeft.
Marfa ISD is wat bekend staat als een "Robin Hood" -district. Omdat de staat het district als rijk beschouwt, wordt een deel van hun overheidsfinanciering herverdeeld naar armere districten, ondanks het feit dat het district meer steun van de staat zou krijgen als de waarde van onroerend goed niet zo hoog zou zijn.
Reed had het gevoel dat Terlingua een Robin Hood-district zou kunnen worden, maar maakte zich geen zorgen over de situatie die te snel zou escaleren voor het district. "Ik denk dat velen van ons hier langs de grens hetzelfde doormaken", zei hij. "Onze kinderen denken allemaal dat ze van het kleinste plekje ter wereld komen, maar ze krijgen een geweldige opleiding."
Reed gelooft dat een deel van de oplossing zou kunnen zijn om de 5%-bepaling iets flexibeler te maken voor districten. 'Austin dicteert uw belastingen,' zei hij. "Wat dat doet, is de schuld afschuiven op iemand in de buurt - op je buren."
De situatie wordt nog ingewikkelder als je bedenkt hoe de lijnen van het district zijn getrokken. Op enkele uitzonderingen na worden kinderen ten zuiden van de hoofdweg van de boerderij naar Terlingua gestuurd en kinderen ten noorden van de weg naar Alpine. Geen van beide districten biedt busdiensten, hoewel Terlingua ouders per semester de kosten vergoedt om hun kinderen naar school te brengen.
De lijnen zijn niet veel veranderd sinds 1906, toen Brewster County Commissioners Court het graafschap opsplitste in vier schooldistricten. In die tijd woonden er meer kinderen dichter bij de grens in Brewster County, die naar kleine scholen gingen in wat nu de Ghost Town en het nationale park is.
De regels slaan tegenwoordig nergens op voor veel mensen in South Brewster County - waarom gaan Terlingua-kinderen niet naar Terlingua-scholen? Woningen aan de ranchweg dichter bij Highway 118 liggen op slechts een halfuur rijden van de CSD-campus, in plaats van een uur van Alpine.
Afgezien van de kwestie van herverdeling van scholen - misschien net zo ontmoedigend als de kwestie van schoolfinanciering - wonen er gewoon niet zoveel kinderen op de boerderij. Een groot deel van Terlingua Ranch is eigendom van gepensioneerden, van wie - inwoner Mark Chiles wees erop - hun belastingtarief op school op 65-jarige leeftijd wordt bevroren als ze een vrijstelling voor een woning hebben aangevraagd.
Naarmate meer mensen op de boerderij met pensioen gaan, droogt de onroerendgoedbelasting op. Chiles theoretiseerde dat de staat BCAD - en andere beoordelingsdistricten in de staat - ertoe aanzette om de waarderingen te verhogen om zich voor te bereiden op een ouder wordend Texas. "De scholen hebben [de financiering] nodig en ze verliezen geld van 65-plussers", zei Chiles. "Waar moeten ze het anders vandaan halen?"
Dit eenzame stuk land langs Terlingua Ranch Road is vorig jaar volgens de provincie in waarde verviervoudigd. Het land is toegewezen aan Alpine ISD ondanks dat het dichter bij Terlingua ligt. Foto door Sam Karas.
Wat volgt
Tientallen mensen hebben geprotesteerd tegen hun waarderingen bij Brewster County. Formele hoorzittingen beginnen in juni, maar de provincie heeft al aangeboden om met een aantal landeigenaren een schikking te treffen tegen een verlaagd tarief. Terwijl landeigenaren wachten op antwoorden, kunnen veel Terlinguanen niet anders dan naar de toekomst kijken.
David Long zei dat hij wist dat belastingverhogingen een deel van het leven waren – en hij vond ze niet erg, zolang ze maar stabiel en proportioneel waren, gericht op grote cash cow-bedrijven en de kleine jongens met rust lieten.
Long maakte zich zorgen over de Terlinguanen die hier al generaties lang waren, verwant aan de mensen die vóór de toeristen, vóór de mijnen, vóór de Spanjaarden aan de rivier woonden. "Ik heb er geen probleem mee dat commerciële entiteiten worden belast wat ze waard zijn", zei hij. “Maar hoe zit het met mensen die gewoon proberen de kost bij elkaar te schrapen in een woonwagen of een adobe-ruïne die door hun familie aan hen is nagelaten? Dat is wie het zich niet meer kan veroorloven om hier te wonen.”
Voor een handvol landeigenaren in Terlingua zijn de taxaties van onroerend goed dit jaar hun eerste rodeo in Brewster County. Sarah Bowlin en haar man Brett kochten in 2021 twee eigendommen in de Christmas Mountains. Ze wonen fulltime in Austin, maar komen ongeveer een keer per maand kamperen en genieten van het landschap met vrienden. "We houden van de ruigheid van het pand - het is alsof je in Big Bend National Park bent, maar dan zonder de drukte", zei ze.
Bowlin en haar man gebruiken hun tijd buitenshuis om te ontspannen. Ze werken in de technische industrie en begrijpen misschien als geen ander hoe schadelijk schermen, luidsprekers en pushmeldingen kunnen zijn. Ze willen op een dag hun eigendom veranderen in een toevluchtsoord waar mensen de stekker uit het stopcontact kunnen halen en weer in contact kunnen komen met de natuur.
Een van de eigendommen van Bowlin ligt niet ver van een goed bereisde onverharde weg. Dat onroerend goed is in het eerste jaar op hun naam met 350% in waarde gestegen. Haar andere eigendom is volledig onbereikbaar over de weg en zal dat misschien ook nooit worden - toch zegt de provincie dat het in waarde is verdrievoudigd.
Proberen door het beoordelingsprotestproces van Austin te navigeren was een nachtmerrie. Ze zei dat provinciale documenten afzonderlijke webadressen bevatten die niet werkten en crashten zonder een manier om problemen te melden. Ze zei ook dat de voicemailbox voor het opgegeven nummer om een protest in te dienen vol was. (BCAD meldde dat ze technische problemen hadden aangepakt en dat het kantoor werd overspoeld met protesten, dus reacties konden vertraging oplopen.)
Op dinsdag ontving Bowlin een aanbod om haar geschil te schikken voor een waarderingsverhoging van 150%. Ze is van plan een speciale reis naar Alpine te maken om een hoorzitting bij te wonen waarin dat cijfer wordt betwist, beoordeeld door de Appraisal Review Board, een panel van belastingbetalers onafhankelijk van BCAD. "150% is absoluut niet te rechtvaardigen", zei ze. "Dit is de letterlijke reikwijdte van onze [verbeteringen]: om vuil rond 0,3 hectare van ons hele perceel te duwen."
Zelfs als parttimer maakt Bowlin zich zorgen over wat de volgende stap zal zijn voor haar buren die hun brood verdienen in het landschap dat ze zo is gaan waarderen. "Ik denk aan de mensen die hier altijd zijn geweest, die dingen weten en essentieel zijn voor het verhuizen van deze plek", zei ze. “Ik heb het gevoel dat de cultuur en veiligheid van de gemeenschap op de een of andere manier in gevaar is. Het maakt me erg bang voor hoe de toekomst eruit zou kunnen zien.”
Zowel het graafschap als de inwoners worstelen dit jaar om hun rekeningen zo snel mogelijk te vereffenen - en erachter te komen hoe verder te gaan wanneer de volgende cyclus zich aandient.
Het kantoor van de staatscontroleur houdt toezicht op en reguleert de beoordelingsdistricten van de afzonderlijke provincies, maar sommige landeigenaren van Terlingua hebben hun uiterste best gedaan om contact op te nemen met gekozen functionarissen, in de hoop op structurele veranderingen over de gehele staat.
Dave Aurzada, die al meer dan tien jaar onroerend goed op Terlingua Ranch bezit en er onlangs zijn fulltime thuis van heeft gemaakt, had nog een paar ideeën - hij was het eens met het idee dat er een manier zou moeten zijn voor de provincie om nodeloos opgeblazen onroerend goed te lokaliseren en te negeren. verkoop.
Hij vond ook dat er meer voorlichting moest komen over vrijstellingen voor woningen en hij schopte zichzelf voor het hoofd omdat hij er niet op tijd een had ingediend voor de taxatie van dit jaar. Met de juiste documentatie om te bewijzen dat een woning een voltijdse woning is, zijn de belastbare taxatiewaarden beperkt tot 10% en worden de schoolbelastingtarieven na de leeftijd van 65 jaar bevroren.
Dat, dacht hij, zou een grote bijdrage kunnen leveren aan de bescherming van Terlingua's gepensioneerde inwoners met een vast inkomen. "Voor de mensen die hier echt wonen, ze moeten weten dat de eerste verdedigingslinie is om naar het belastingkantoor te gaan en homesteading aan te vragen," zei hij. "Een van de dingen die we als Terlingua Ranch moeten doen, is het bekendmaken."
Nadat de drukte is weggeëbd, hoopt hij dat Terlingua zal doen wat het altijd heeft gedaan: zorgen voor degenen die het respecteren en degenen die dat niet doen, wegjagen.
Hij leende een lijn van een vriend. "Ik weet zeker dat ze het van iemand anders heeft gekregen, maar ik ben dol op dit citaat," zei hij. "De woestijn zal beslissen hoe lang je blijft."
